Mako's Wonderland..

სლოვენიის ზღვისპირა კურორტების ქება ბევრისგან მსმენია. პირანზე ყველგან ვკითხულობდი ისტორიით, კულტურით, ლაჟვარდისფერი სანაპიროებით და ულამაზესი ბუნებითაა სავსეო. პირველად სლოვენიაში ზამთარში აღმოვჩნდი და მაშინ ზღვის ნახვაზე უარი ვთქვი. მხოლოდ დედაქალაქი ლიუბლიანა და ბლედის ტბა ვნახე. ზაფხულში კი შვებულების გეგმას რომ ვადგენდი და ხორვატიაში გასატარებელ დღეებს ვანაწილებდი, პირანი და პორტოროზი თავისით მოხვდნენ სანახავი ადგილების სიაში. იტალიიდან ავტობუსით გადასვლისას გზად ჯერ

ტრენტოდან საღამოს ათ საათზე ფლიქსს გავყევი, კიარა როვერეტოში ამოვიდა. რამდენიმე საათი ვერონაში გავჩერდით, არენას წინ კიბეებზე ვისხედით, გრომის ნაყინებს ვჭამდით სტრაჩატელას არომატით და მომავალ დღეებზე ვფიქრობდით. 8 ივნისი იყო. უკან კი 21-ში ვბრუნდებოდით. ავტობუსის ბილეთი მხოლოდ ტრიესტემდე გვქონდა ნაყიდი. ჰოსტელი კი პირანში, სლოვენიაში გვქონდა დაჯავშნილი, ისიც ორი ღამით. დანარჩენი დღეები სად წავიდოდით არავინ იცოდა. ამაზე კიარამ დამიყოლია. ამჯერად

გასულ ზამთრის ერთ საღამოს, ტრენტოში ძალიან რომ ციოდა და ხანდახან წამოთოვდა ხოლმე, ჩემი სახლის მისაღებ ოთახში ვიჯექი და სახლში მონარნარე სითბოთი ვტკბებოდი. იმ საღამოს სიცილიელმა სალვატორემ ტრენტოელ მეგობრებს სურათები გამოგვიგზავნა, თოვლით გადავსებულ და სულ გადათეთრებულ ტბაზე ვარ სამხრეთ ტიროლში და გაყინულ წყალზე ვსეირნობო. ფოტოები ბევრჯერ დავათვალიერე, მერე უთოვლო ბრაიესის ფოტოები დავგუგლე, გავგიჟი, გადავირიე და ჩემ თავს შევპირდი აქ

დღე 1 დილის 6 საათზე პრაღაში ვიყავით. მაშინვე იეჩნას ქუჩისკენ წავედით. 25 ნომერში ლამაზ სახლში დაჯავშნილი ოთახი გველოდა. ოთახში შესვლა და დაძინება ერთი იყო, თითქოს მთელი ღამე ავტობუსში რომ ეძინათ ჩვენ არ ვიყავით. მაღვიძარა 9-ზე დავაყენეთ. 10-ზე უკვე პრაღის ქუჩებში დავსეირნობდიღთ. კიარას ვუთხარი, რომ ლუვრში უნდა გვესაუზმა. გაგიჟებული მიყურებდა, ასე წინასწარ რატომ იცი სად უნდა ვისაუზმოთო. ჯიბეში ჩადებული